Choc

( pokracowanie ) … bus zastawil. Presli uz asi osem zastawok a cesta zacinala byt nudna. Johny ociwidne premyslal nad nadchadzajucim wecerom a Nat si este stale robila starosti koli domowu. Zrazu sa Johny strhol, schytil Nat a wybehol z busu. “Uf, he, takmer sme to preswihli, mala!” Nat sa rozhliadla. Wystupili w podstate uprostred nicoho. “Johny? Si si isty ze sme nemali ist este…hm… par zastawok?” spytala sa opatrne. Johny sa na nu zazubil. “Wies, toto tu je perfektne miesto pre taky nadupany poriadne wypeckowany koncert!” Wsimol si ze Nat nanho len wywalila oci. “Zastawka je perfektne miesto na koncert???” spytala sa a zdalo sa ze si o nom mysli ze mu uz riadne zasibawa. “Nieeeee, tak som to nemyslel, pod, sak prejdeme par metrow a uwidis… jasne ze som nemyslel zastawku! Je tu taka obrowska budowa w ktorej ani newim co bolo a nejaky typek si to odkupil a sprawil tam coolowy punk podnik. Bomba miesto, ziadni otrawni nazis, ziadni floydi, len pohoda, punk a super zberba, chapes to, mala?” Ani necakal co odpowie a uz sa wydal smerom od zastawky. Nat ho nasledowala ako zwieratko. “Kam sa to preboha trepem?” pomyslela si, ale ani jej na um nezislo zastawit, alebo sa nebodaj wratit domow… za otcom. Tu ju aspon caka nieco zaujimawe…teda aspon w to dufala. Zachwilku dosli spolu s Johnym az k ostrej zakrute. Nat zacinala mat pocit ze cesta uz hadam nikdy neskonci, ked zrazu zbadala za zakrutou wyswietenu budowu. Mohla to byt kedysi nejaka towaren, alebo nieco podobne. Wyzerala na rozpadnutie, ale asi to bolo zamerne, teda aspon tak usudila Nat. Nad welkymi kowowymi dwerami blikal neonowy napis PAKAREN. “O, ake optimisticke,” pomyslela si Nat. Pred budowou sa uz tlacilo mnozstwo ludi, zwecsa punkacow. Zaujimawa zmes, preimageowany aj spinawy punx, s cirami, bodlinami ci uplne wyholenymi hlawami. Kazdy bol iny a pritom sa niecim na seba wsetci podobali. Tazke botky, sidowky a wybijane opasky od ktorych sa odrazali swetla neonoweho napisu. Johny si wsimol ako fascinowane sa Nat pozera na punkowe osadenstwo. “Nadhera, co? Najlepsi ludia!” powedal, otocil sa a niekam isiel. “Johny! Kam ides? Cakaj ma!!!!” kricala za nim Nat, pretoze sa nechcela stratit. Wed tu nikoho nepoznala a asi by sama ani domow netrafila. Johny sa len otocil a zakrical: “Pockaj chwilku mala, len zozeniem nejake listky, to hadam prezijes dwe minutky bezomna! … Alebo ma az tak milujes ze by si to fakt neprezila?” Rozosmial sa. Nat mu wyplazila jazyk a na znak toho co by mu asi powedala sa mu otocila chrbtom. Wed ked powedal ze sa wrati, tak sa asi aj wrati, no nie? Ako tam tak chwilku postawala, priknisali sa k nej traja typci, ociwidne uz po par poldecakoch twrdeho. “ Ca caw… dieeewca! Po pocuj…ehm…nejdes dnu?” zacal prwy. Druhy ho odsotil nabok a zacal mawat Nat s flaskou pred ocami. “Wieees ak by si chcela, tak naaam, teda tutok mne a chalanom, este cosik ostalo…”, ani nedokoncil a uz sa hlasil k slowu treti. “Tak ze ci by si…ty…s nami nieco popila… a mohli by sme si trochu pohaluzit…wed wies…” Nat si nebola ista ci mu dobre rozumela, pretoze chalan nemal len problem rowno stat, ale wyslowowal slowa tak, akoby surne potrebowal operaciu celuste. Nat rozmyslala, wed flaska a zadarmo… Ked zrazu sa spoza nej ozwal Johnyho hlas: “Ehm, mladez, WYPADNITE, tato babenka je tu dnes somnou, jasne? Ziadne “pohaluzene” nebude, oookej?” Typci sa zatwarili znechutene a jeden este zasepkal Nat do ucha “ Neboj, wed my si ta najdeme…” a odplachtili niekam do tmy. Teraz sa Johny otocil k Nat. “Cuwaj, od tych sa drz dalej, sprosti nadrzanci, nic moc teda,” powedal, chytil ju za ruku a tahal ju ku wchodu, kde bola najwecsia koncentracia ludi. Dosli az ku kowowym dweram, kde stali dwaja nabuchani wyhadzowaci a zazerali na daw punkacow ktori sa tlacili dnu do podniku. Nat si to ani neuwedomila a uz boli dnu. Wyjawene sa porozhliadla okolo seba. Stala wo welkej hale alebo co to bolo. Na stenach wiselo mnozstwo plagatow znamych aj menej znamych undergroundowych kapiel, sialenych farebnych obrazow a carbanic ktore boli priamo na omietke, ktora sa mimochodom riadne osarpala rokmi. Zo stropu wiselo nieco co mali byt asi lampy, ale boli to len na kabloch wisiace roznofarebne ziarowky ktore tlmene oswetlowali celu miestnost, z ktorej wiedlo zopar dweri, kazde do inej strany. Nad nimi boli napisy, wyswietene neonmi podobne ako hlawny napis podniku. Jedny wiedli podla wsetkeho na wecka, dalsie, take ktore wiedli niekam do piwnicnych priestorow, wiedli k baru a tretie, nad ktorymi swietil welky napis PND wiedli asi k hudbe, aspon tak usudila Nat. Johny si wsimol ako sa so zaujmom obzera. “No, kam by si sla najradsej?” spytal sa jej. Nat na to len pokrcila ramenami. “Oukej, tak na piwooo!” zahlasil Johny a uz ju tahal dole schodmi k baru. Zdalo sa ze wsetkych najprw tahalo pit, pretoze tam bolo aspon sto ludi natlacenych na sebe a snaziacich sa nenapadne predbiehat w rade… “Uf, to potrwa wecnost kym si nieco kupime!” zahlasila zufalo Nat. Johny na nu zmurkol. “Nie pokial je twoja sestra barmanka, hehe” zahlasil a bezwahania sa predral protestujucim dawom az k barowemu pultu. Zachwilku sa uz drali s plastowymi poharikmi nazad hore schodmi. Tentokrat w hale zabocili dolawa, k PND dweram, odkial sa uz ozywaly nejake tie punkowe tony. “Hm, dnesok sa zacal zlepsowat,” pomyslela si Nat a prawe w tej chwili do nej wrazil nejaky stary typek a wylial jej asi polowicu piwa na tricko… “No pekne, alebo som sa zas mylila???” ( TO BE CONTINUED )